Οι δύο στρατοί είχαν μαζευτεί από πολύ νωρίς το πρωί στην πεδιάδα γύρω από τη λίμνη Τινέθιελ. Ο στρατός της Αυτοκρατορίας ήταν οργανωμένος σε δέκα διαφορετικές ταξιαρχίες, αποτελούμενες από τουλάχιστον χίλια άτομα η καθεμία.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Έναν χρόνο αργότερα

Η Ιλούμιναρ έγινε το νέο μας σπίτι. Ξεκινήσαμε τις ζωές μας εκεί από την αρχή και, παρόλο που ήταν περίοδος πολέμου, ο χρόνος κυλούσε ήρεμα κα γαλήνια πίσω από τα γιγάντια τείχη της περήφανης πόλης.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Συνάντησα το γιο μου έξω από τη μεγάλη πύλη της Ιλούμιναρ. Τον έσφιξα στην αγκαλιά μου και αυτόν και τους συντρόφους του, τους οποίους θεωρούσα και δικά μου παιδιά. Γνώρισα και το Ρεμύ, αυτόν τον συμπαθέστατο και πανέξυπνο νεαρό που, αν και η χώρα του μας πλήγωσε πολύ, λίγα λεπτά μαζί του με έκαναν να σκεφτώ πως όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο είμαστε ίδιοι.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Ξύπνησε απότομα με τα νερά της λίμνης να του χαϊδεύουν τα πόδια. Το αεράκι ήταν δροσερό και ο ήλιος μόλις που περνούσε το πυκνό φύλλωμα των δέντρων του δάσους. Σηκώθηκε και βούτηξε στη λίμνη.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Το κρύο οργίαζε δίπλα στο Θον, καθώς ο πονοκέφαλος του έσκιζε το μυαλό. Ξύπνησαν στο ίδιο σημείο που είχαν χάσει τις αισθήσεις τους, απέναντι από τη ζωγραφιά με το δέντρο. Σηκώθηκαν και έφυγαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, καθώς η παγωνιά δυσκόλευε την προσπάθεια τους.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Ξύπνησαν με το γλυκό αεράκι να τους χαϊδεύει τα πρόσωπα, τα πουλιά να κελαηδούν και την χλόη που περιέργως επιζούσε εκεί να τους κρατά ζεστά στην αγκαλιά της. Απέναντί τους έβλεπαν τον ωκεανό να χτυπά με δύναμη τα άγρια βράχια, στα οποία κατέληγε αυτός ο καταπράσινος παράδεισος.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Περπατούσαν και σκαρφάλωναν για τρεις μέρες μέχρι να δουν μπροστά τους το μεγάλο οροπέδιο. Η διαδρομή δεν ήταν διόλου εύκολη ως εδώ, καθώς τα Βουνά του Χάους ήταν όντως τα ψηλότερα και αγριότερα της Ιόλια.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Κάθε Πέμπτη Ημέρα η νότια πύλη του Βόργκαστ άνοιγε και για τους κατοίκους της αποτελούσε την πιο δύσκολη και πονεμένη ημέρα της εβδομάδας. Γιατί, εκείνη τη μέρα, πετούσαν τους περιττούς, τους αναλώσιμους.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Tα τείχη του Βόρκγαστ έστεκαν ψηλά και τρομερά πάνω από την κοιλάδα. Μαύρα και κρύα σαν τον πάγο, με τους μεγάλους πύργους τους τοποθετημένους  με απόλυτη ακρίβεια σε στρατηγικά σημεία.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Ο Αν Ταμπά κρατούσε προσεκτικά και με στοργή τον κρύσταλλο στα χέρια του. Τον ψηλαφούσε και τον πίεζε ελαφρά, ακουμπούσε με το δείκτη του χεριού τις γωνίες του και τον μετέφερε με πατρική στοργή από τη μία του παλάμη στην άλλη.… ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~